Uzależnienie od hazardu

Dotychczasowe badania pokazują, że patologiczni gracze i narkomani mają wiele takich samych genetycznych predyspozycji do impulsywności i poszukiwania nagród. Tak jak użytkownicy substancji wymagają coraz silniejszych trafień, aby uzyskać wysoki poziom, tak nałogowi gracze podejmują coraz bardziej ryzykowne przedsięwzięcia. Podobnie, zarówno narkomani, jak i problematyczni hazardziści znoszą objawy odstawienia, gdy są oddzieleni od chemikaliów lub emocji, których pragną. Kilka badań sugeruje, że niektórzy ludzie są szczególnie podatni zarówno na uzależnienie od narkotyków, jak i na kompulsywną grę hazardową, ponieważ ich obwody premiowe są z natury mało aktywne - co może częściowo wyjaśniać, dlaczego szukają wielkich emocji.

Jeszcze bardziej przekonujące, neuronaukowcy nauczyli się, że narkotyki i hazard zmieniają wiele tych samych obwodów mózgowych w podobny sposób. Te spostrzeżenia pochodzą z badań przepływu krwi i aktywności elektrycznej w mózgach ludzi podczas wykonywania różnych zadań na komputerach, które albo naśladują gry kasynowe, albo testują ich kontrolę impulsów. W niektórych eksperymentach wirtualne karty wybrane z różnych talii zarabiają lub tracą pieniądze gracza; inne zadania wymagają od kogoś szybkiego reagowania na pojedyncze obrazy migające na ekranie, ale nie reagowania na innych.

Niemieckie badanie z 2005 r., W którym wykorzystano taką grę karcianą, sugeruje, że problemowi gracze - tacy jak narkomani - stracili wrażliwość na swój wysoki poziom: podczas wygrywania badani mieli mniej niż typową aktywność elektryczną w krytycznym obszarze układu nagrody mózgu. W badaniu z 2003 r. Na Uniwersytecie Yale i badaniu z 2012 r. Na Uniwersytecie w Amsterdamie patologiczni gracze biorący testy mierzące ich impulsywność mieli niezwykle niski poziom aktywności elektrycznej w rejonach mózgu przedczołowych, które pomagają ludziom oceniać ryzyko i tłumić instynkty. Osoby uzależnione od narkotyków często mają również apatyczną kora przedczołową.

Kolejne dowody na to, że hazard i narkotyki zmieniają mózg w podobny sposób, pojawiły się u niesamowitej grupy ludzi: osób z zaburzeniem neurodegeneracyjnym, chorobą Parkinsona. Choroba Parkinsona, charakteryzująca się sztywnością i drżeniem mięśni, jest spowodowana śmiercią neuronów wytwarzających dopaminę w odcinku śródmózgowia. W ciągu dekady badacze zauważyli, że niezwykle duża liczba pacjentów z chorobą Parkinsona - od 2 do 7 procent - to uzależnieni gracze. Leczenie jednego zaburzenia najprawdopodobniej przyczynia się do drugiego. Aby złagodzić objawy choroby Parkinsona, niektórzy pacjenci przyjmują lewodopę i inne leki zwiększające poziom dopaminy. Badacze uważają, że w niektórych przypadkach napływ chemikaliów modyfikuje mózg w sposób, który powoduje ryzyko i korzyści - powiedzmy, w pokerze - bardziej atrakcyjnym i pochopnym decyzjom, którym trudniej się oprzeć.

Nowe rozumienie kompulsywnego hazardu pomogło naukowcom przedefiniować samo uzależnienie. Podczas gdy eksperci myśleli o uzależnieniu jako o uzależnieniu od substancji chemicznej, teraz definiują ją jako wielokrotnie dążącą do satysfakcjonującego doświadczenia pomimo poważnych następstw. Takim doświadczeniem może być kokaina lub heroina lub dreszczyk emocji związany z podwojeniem pieniędzy w kasynie.

„Wcześniej uważano, że musisz uzależnić się od mózgu, który zmienia neurochemię w mózgu, aby się uzależnić, ale teraz wiemy, że wszystko, co robimy, zmienia mózg"

mówi Timothy Fong, psychiatra i ekspert od uzależnień na University of California w Los Angeles.

„Ma sens, że niektóre wysoce satysfakcjonujące zachowania, takie jak hazard, mogą również powodować dramatyczne zmiany [fizyczne]".

Zawsze pamiętaj, że zauważenie jednego lub dwóch z tych znaków niekoniecznie oznacza, że Ty lub ktoś, kogo znasz, jest uzależniony. Jednak te znaki są wskaźnikami, że możesz chcieć ocenić swój związek z hazardem online i rozważyć poszukiwanie odpowiedzialne praktyki hazardowe.

• Limit czasu: Określ czas trwania hazardu. Zdecyduj wcześniej, czy będziesz grać przez 30 minut, godzinę czy przez jakiś konkretny przedział czasowy.
• Limit finansowy: Zawsze działaj w ramach swoich możliwości. Jeśli przeznaczyłeś 50 dolarów na hazard, bądź stanowczy i nie przekraczaj tej kwoty.
• Ograniczenie częstotliwości: Określ, jak często będziesz grać. Może to być raz w tygodniu, co dwa tygodnie lub raz w miesiącu. Trzymaj się tego harmonogramu, aby zapobiec codziennym nawykom hazardowym.
• Limit wygranych i przegranych: Ustal punkt, w którym się zatrzymasz, czy to po pewnym zwycięstwie, czy po konkretnej porażce. Może to zapobiec pogoni za stratami lub stawaniu się zbyt pewnym siebie po zwycięstwach.